Κασναφέρης: «Διαφώνησα με τον κ. Κομπότη»

Για διαφωνία με τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ Λεβαδειακός, Γιάννη Κομπότη, έκανε λόγο ο Γιώργος Κασναφέρης μιλώντας για την αποχώρησή του από τους Βοιωτούς.

Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό NovaΣΠΟΡ Fm

Για το διαζύγιο του με τον Λεβαδειακό:

«Ήταν ένας κύκλος που ξεκίνησε πριν δύο χρόνια, υπό ένα πρίσμα που κανείς δεν ήξερε που θα βρίσκεται αυτή η ομάδα. Ο κύκλος αυτός έκλεισε με θετική αύρα και πρόσιμο για όλους μας. Τόσο δική μου, όσο και του κ. Κομπότη ήταν επιθυμία να διακόψουμε την συνεργασία μας σε φιλικό και καλό κλίμα. Υπήρξε απλά μια διαφωνία όταν απομακρύνθηκε ο κ. Παράσχος και προτιμήσαμε να μείνουμε φίλοι. Η ομάδα μέσα σε δύο χρόνια έκανε σημαντικά άλματα προόδου. Πάντα είναι καλύτερο κάτι να τελειώνει ωραία. Θεώρησα και συνεχίζω να θεωρώ πως δεν ήταν ενδεδειγμένη η επιλογή να φύγει ο κ. Παράσχος, όμως ο κ. Κομπότης είναι το αφεντικό και παίρνει τις αποφάσεις. Οι άλλοι οφείλουμε να ακολουθούμε τις επιλογές του, διαφορετικά φεύγουμε. Και ειδικά η γνώμη του κ. Κομπότη έχει μεγάλη σημασία, καθώς έχει παλέψει πολύ για τον Λεβαδειακό».

Για την ιδιότητα του διευθυντή ποδοσφαίρου:

«Αυτό το πόστο με ευχαριστεί και με εκφράζει. Μ’ αρέσει να εργάζομαι γύρω από την λειρτουργία ενός ποδοσφαιρικού τμήματος. Αυτή την στιγμή δεν έχω κάτι στα χέρια μου, όμως ελπίζω να βρω κάποια ομάδα με προοπτική, με οργάνωση και σύνεση. Είμαι σαν τιμ μάνατζερ, υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος. Επιβλέπω και οργανώνω την ομαλή λειτουργία του τμήματος. Είμαι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην διοίκηση στον προπονητή και τους παίκτες».

Για το αν θα ήθελε να επιστρέψει σε πόστο στην διαιτησία:

«Θεωρώ ότι να προσφέρεις στον χώρο της διαιτησίας είναι περιορισμένο. Η αγάπη και το μεράκι που έχω για το ποδόσφαιρο ξεπερνά τον συγκεκριμένο χώρο και τις κινήσεις που μπορείς να κάνεις εκεί. Είναι πιο δύσκολο αυτό που κάνω τώρα από όταν ήμουν απλώς διαιτητής. Η δουλειά μου πλέον κρίνεται από τους ποδοσφαιριστές και βάζεις οράματα για το μέλλον σου».

Για την καριέρα του ως διαιτητής:

«Στην ζωή δεν πρέπει να είσαι αχάριστος. Ήμουν παιδάκι και από το πουθενά έγινα διαιτητής. Ούτε εγώ δεν πίστευα πως θα τα καταφέρω. Δούλεψα πολύ, σε επαγγελματικά πρότυπα, είχα επαγγελματίες γύρω μου. Ό,τι κατέκτησα, το πέτυχα με δουλειά. Δεν είχα πλάτες, δεν ήμουν ο γιος κάποιου, όμως με ταλέντο και δουλειά τα κατάφερα. Ίσως να μπορούσα να είχα κάνει περισσότερα πράγματα, όμως πιθανώς οι συγκυρίες δεν με άφησαν. Είχα το όνειρο στην ευρωπαϊκή μου καριέρα να κάνω πιο πολλά πράγματα, παίζοντας περισσότερα ματς, όμως κάτι η ατυχία, κάτι λάθος σφυρίγματα, κάτι κάποιες τρικλοποδιές δεν μου έδωσαν την δυνατότητα».